Mijn lieve oud tante, tante Mieke

Mijn lieve tante Mieke is een zus van mijn opa en is inmiddels 87 jaar oud. Ze is in mijn eigen ogen een voorbeeld voor velen. Een aantal weken geleden haalde ik mijn tante Mieke op 11:00 uur in de ochtend op om een dagje Amsterdam te doen. Om 22:00 uur werd tante Mieke moe maar naar eigen zeggen voldaan weer thuis gebracht. Wat maakt dat mijn tante Mieke een voorbeeld is voor velen? Ik vermoed haar (onuitputtende) energie, haar levenslust maar zeker ook haar grote hart voor anderen. In haar leven heeft mijn tante altijd vrijwilligers werk gedaan. Mijn tante zorgde voor de ouderen in de verzorgingsflat waar zij woonde, terwijl zij zelf op leeftijd is en eigenlijk vrijwel nooit hoor je haar klagen over het leven, dit terwijl zij als kind in de oorlog genoeg heeft gezien en heeft meegemaakt om over te klagen. Het dagje Amsterdam,het deed haar zichtbaar goed. Even weg uit de dagelijkse sleur en even lol maken. Wat hebben we gelachen. Lopend ging tante Mieke vanuit de Utrechtse straat naar de Dam. Fantastisch dat ze hier op 87 jarige leeftijd toe in staat is. Tante Mieke genoot van iedere minuut, dat was zichtbaar. Ik vond het mooi om te zien. Overal hebben we heerlijk gegeten en gedronken en uiteindelijk lieten we ons terugrijden  met een fietstaxi. Wat was dat leuk. Mijn oud tante noemde het de dag van het jaar. Dit deed mij beseffen hoeveel ouderen mensen er in Nederland wellicht niet een dagje weg gegund zijn. Hoeveel ouderen hebben geen kinderen/kleinkinderen of familieleden die ze op komen halen? Volgens mij teveel in Nederland. Veel ouderen zijn eenzaam en ik ben bang dat dit onderschat word. Veel ouderen kwijnen weg omdat ze vergeten worden of omdat de omgeving het te druk heeft. Het programma van Geer en Goor liet dit zien. Heel veel oudjes zitten zonder hulp of steun van hun omgeving terwijl de nieuwe participatie maatschappij onder Rutte een feit is. Participatie maatschappij of moeten we het een red je zelf maar maatschappij noemen? Ik vind het schandalig dat de ouderen in Nederland pyjama dagen ervaren omdat er geen hulp genoeg is om iedere oudere te douchen. Deze mensen hebben ons land opgebouwd, hebben altijd gewerkt en kabinet Rutte laat deze oudjes in de steek. Misschien moeten we dan wel niet spreken van een participatie maatschappij maar van een inmiddels pyjama maatschappij. Schandalig! Ik heb geleerd dat mantelzorg enorm belangrijk is en daar blijf ik mij hard voor maken. We moeten elkaar helpen als de regering ons keihard laat vallen.